Tegen de tapkast plassen
De kroegbaas wordt boos en roept: “Ho, ho stoppen jij, waar ben jij nou mee bezig?”
De man verontschuldigt zich: “O jee sorry, oh, neem me niet kwalijk, ik schaam me rot, echt, ik schaam me kapot.”
De kroegbaas stuurt de klant de zaak uit. De volgende dag komt de man het café weer in en bestelt een biertje. De kroegbaas waarschuwt: “Laat ik niet merken dat je weer tegen de tapkast gaat staan plassen.”
“Nee, nee, het zal niet meer gebeuren.” Na een paar pilsjes, doet de man zijn gulp open en plast weer tegen de tapkast. Weer wordt de kroegbaas boos. En de man verontschuldigt zich weer: “Oh, wat erg, oh, ik schaam me zo, ik schaam me zo!” En weer wordt de man het café uitgezet. De volgende dag gebeurt het nog een keer: de man drinkt een paar biertjes en plast tegen de tapkast. De kroegbaas wordt weer boos. “Ik schaam me zo, ik schaam me zo,” klaagt de man.
“Weet je wat jij eens moet doen?”, zegt de kroegbaas, “dit is niet normaal, jij moet eens naar een psychiater.”
De man belooft dit te doen en vertrekt. Pas na een paar weken komt de man het café weer binnen. Nog voordat hij iets kan bestellen, vraagt de kroegbaas: “En? Ben je naar de psychiater geweest?”
“Jazeker,” zegt de man, “wees niet bang: alles is onder controle.”
“Goed,” zegt de kroegbaas: “wat zal het zijn?” De man bestelt een pilsje. Na een paar glazen gedronken te hebben, doet hij zijn gulp open en plast tegen de tapkast. “Wat gaan we nou krijgen?”, roept de kroegbaas verbaasd uit: “je was toch naar de psychiater geweest? En nou sta je toch weer tegen mijn tapkast aan te plassen!”
“Ja,” zegt de man, “maar ik schaam me er nu niet meer voor!”