Vrouwelijke papegaai

“Daar weet ik wel iets op,” zegt de dierenarts, “is die papegaai van jou een mannetje?”
“Ja.”
“Nou, koop voor hem een vrouwtje en je zult zien dat dan alles weer goed komt.”
Willem gaat naar de dierenwinkel, maar daar hebben ze geen papegaaien.
“Ga even naar m’n buurvrouw, die heeft een vrouwtjespapegaai.”

Zo gezegd, zo gedaan. De buurvrouw heeft een vrouwtjespapegaai. Maar ze is een gehaaide zakenvrouw. Honderd euro. Geen cent minder. Inpakken en wegwezen. Willem vindt het afzetterij. Maar ja, het geluk van zijn papegaai is hem ook wel wat waard. Oké, honderd euro. Hij neemt de papegaai mee naar huis en zet hem bij het mannetje. Tevreden gaat hij daarna een hapje eten bij de patattent op de hoek.

Als hij thuiskomt ziet hij een merkwaardig schouwspel: zijn papegaai houdt het vrouwtje met zijn poot stevig tegen de bodem van de kooi gedrukt. Ondertussen pikt hij 1 voor 1 al haar veren uit haar lijf.
“Wat doe je nu?!” schreeuwt Willem.
“Voor euro gulden wil ik haar naakt ook!” antwoordt de papegaai.