De pastoor en de boten: Een hemelse miscommunicatie

“Pastoor, pastoor. Klim snel in de boot.”

Waarop de pastoor antwoordde:

“Nee, nee. God zal mij redden.”

Vervolgens ging het bootje daarop weg.

Terwijl het water tot de rand steeg kwam er weer een bootje langs. De inzittende riep: “Pastoor, pastoor. Klim snel in de boot.”

Waarop de pastoor weer antwoordde:

“Absoluut niet. Ik weet zeker dat God mij zal redden.”

Toen het water tot de nek van de pastoor was gestegen kwam er voor de derde keer een bootje langs en de inzittende riep:

“Pastoor, pastoor. Klim snel in de boot.”

Maar de eigenwijze pastoor zei weer:

“Nee, God zal mij redden, daarvan ben ik overtuigd.”

Maar helaas, de pastoor verdronk toch. In de hemel gekomen vroeg de pastoor aan God:

“Waarom heeft u me nu niet gered? Ik heb mijn hele leven aan U gewijd.”

Hierop antwoordde God:

“Wat zeur je nou man, ik heb toch niet voor niets drie keer een bootje langs gestuurd!”