Een brief
Ik schrijf wel heel traag, want ik weet dat je niet vlug kan lezen.
Onlangs heeft je vader ergens gelezen dat de meeste ongevallen gebeuren op minder dan 1 kilometer van de woning. We hebben dus besloten om te verhuizen en verder weg te gaan wonen. Het is een fantastisch huis, met een ingebouwde wasmachine. Ik weet alleen nog niet juist hoe het werkt, want gisteren heb ik er de was in gedaan en de spoeling doorgetrokken. Sindsdien heb ik de was niet meer teruggezien.
Het weer is hier niet zo slecht. Verleden week heeft het maar 2 maal geregend. De eerste keer gedurende 3 dagen en de tweede keer gedurende 4 dagen.
In verband met de jas die ik je gekocht heb: nonkel Jef heeft me gezegd dat de knopen te zwaar wegen en het dus meer zal kosten om hem op te sturen. Ik heb de knopen er dus maar afgedaan en in de zakken gestoken. Grootvader is intussen begraven. We hebben toevallig zijn lichaam gevonden met de verhuis: hij zat verstopt in de linnenkast sinds we de laatste keer verstoppertje gespeeld hebben. Daarentegen hebben we nonkel Isidoor ook niet meer gezien sinds hij vorig jaar overleden is.
Onlangs hebben we in de keuken een gasexplosie gehad en je vader en ik zijn tezamen het huis uit gekatapulteerd. Wat een belevenis: het was de eerste keer sinds jaren dat we nog samen het huis uit geweest waren. Nu we het toch over je vader hebben: hij is gepromoveerd op het werk en is heel fier. Hij heeft nu 500 personen onder zicht. Hij maait nu het gras op het kerkhof.
Je zus Julia, je weet wel, die die met haar man getrouwd is, is bevallen. We weten echter nog niet of het een jongen of een meisje is. Ik kan je dus nog niet zeggen of je tante of nonkel bent geworden. Als het een meisje is zou je zuster haar naar mij genoemd hebben. Het is wel vreemd om je kind “mama” te noemen. Je andere zus, Mia, is ook al 5 maanden in verwachting. Je weet dat ze een losbol is en dus heb ik haar maar gevraagd of ze wel zeker is dat het kind van haar is.
Vorige week heeft je broer Jules zijn autodeur dichtgeslagen en zijn sleutels op het kontaktslot laten zitten. Hij is met de bus naar huis moeten gaan om de reservesleutel te halen om ons uit de auto te kunnen halen.
Zo mijn zoon, ik schrijf ons adres niet op de omslag van deze brief want ik ken het niet. De vorige bewoners hebben het nummer meegenomen om het op hun nieuwe huis aan te brengen.
Mocht je Margriet zien, doe haar dan de groeten van ons. Als je ze niet zou zien moet je haar niets zeggen.
Getekend, je liefhebbende moeder.
PS: ik dacht met deze brief nog wat geld op te sturen maar ik had helaas de omslag al dichtgeplakt.