Een jonge non en een priester

Na enkele uren vergeefs op hulp gewacht te hebben, besluiten ze hun lot maar in Gods handen te leggen en gaan in de schaduw van de kameel zitten en wachten op de dingen die komen gaan.

Ineens zegt de priester: “Ik heb altijd gehoopt te kunnen sterven zoals ik ben geboren, naakt. Maar wat zal onze Lieve Heer daarvan denken?”

“Och, Hij schiep u naakt, dus waarom zou Hij daar bezwaar tegen maken?” antwoordt de non.

Meteen ontdoet de priester zich van zijn kledij en zegt tegen de non: “Als God het niet erg vindt, waarom kleed jij je dan ook niet uit?” De non gehoorzaamt en even later liggen ze naakt naast elkaar. Na een tijdje zegt de priester: “Wij hebben altijd midden in het geestelijk leven gestaan. Ik vind dat we ons nu maar eens aan iets burgerlijks moeten bezondigen.”

“Vind ik ook,” zegt de non, waarop de priester bovenop haar kruipt en bij haar wil binnendringen. “Maar… wat doet u nu?” gilt de non verschrikt.

“Kind, wanneer ik dit in je breng komt er nieuw leven in je.”

“Oh,” zegt de non verheugd, “steek hem dan maar in die kameel, dan kunnen we weer verder.”