Het Vermomde Broodavontuur

De Belg voelt zich op één of andere manier heel erg beledigd en verlaat boos de winkel.

De Belg denkt bij zichzelf, ik moet toch brood hebben en ik heb geen zin in weer zo’n opmerking, dus kan ik me maar beter vermommen en dan weer terug gaan.
Hij verkleedt zich, gaat terug naar de winkel doet net alsof hij iemand anders is.

(Vermomde) Belg:
“Meneer, mag ik een brood?”
Verkoper:
“U bent zeker die Belg, hè?”
Die Belg begrijpt niet hoe die verkoper het ziet en gaat weer boos weg.

De Belg denkt opnieuw. Misschien moet ik me als een Chinees voordoen, zodat die verkoper het helemaal niet merkt. Hij verkleedt zich opnieuw, maar dit keer als een Chinees en gaat terug naar de winkel.
(De als Chinees vermomde) Belg:
“Bakkel, ik wil glaag blood, attuublief”

Verkoper:
“U bent zeker die Belg vermomd als Chinees, hè?”
Die Belg is zeer verbaasd, maar wil toch weten hoe die verkoper het telkens weet.
Belg:
“Meneer, hoe weet u toch telkens dat ik een Belg ben?”
Verkoper:
“… dit is een slagerij, meneer …”