Zeewater voor de voeten
Ze huren een appartementje op de dijk en hebben een mooi uitzicht op de Noordzee.
De vrouw vraagt: “Pierre, wil je misschien eens een emmertje of twee zeewater gaan halen dan kan ik mijn voeten alvast eens in dat water laten trekken.”
Pierre staat op en loopt over het strand naar de zee. Hij schept twee emmertjes zeewater en komt terug.
De redder van dienst ziet dit alles gebeuren waarop Pierre vraagt: “Hoeveel ben ik u schuldig voor het water?”
De redder is verbaasd en zegt: “Niets mijnheer!”
“Neen,” zegt Pierre, “voor niets wil ik dat niet. Hier is 20 Frank.” De redder neemt het geld aan en Pierre stapt op.
Hij doet het zeewater in een kommetje, laat zijn vrouw rustig baden en geniet van het mooie weer. Na een tijdje vraagt de vrouw om nieuw water. Weer doet Pierre hetzelfde traject, schept 2 emmertjes water en vraagt terug aan de redder: “Hoeveel ben ik u schuldig?”
De redder heel vervelend: “Niets mijnheer, echt niet!”
Pierre wil geen liefdadigheid en zegt: “Neen, voor niets, dat kan niet. Hier 20 Frank.”
Opnieuw neemt de redder het geld aan. Na een tijdje moet Pierre voor de derde keer water halen voor zijn vrouw, maar nu moet hij uiteraard een heel eind lopen voordat hij bij het zeewater komt.
Hij schept weer 2 emmertjes, komt terug en zegt tegen de redder: “Je hebt vandaag al aardig wat verkocht!”